Wzorzec FCI nr 283 /04. 02. 2000/, wersja angielska
COTON DE TULÉAR

POCHODZENIE: Madagaskar.
PATRONAT: Francja.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 25.11.1999.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 1.2 Coton de Tuléar.
Nie podlegają próbom pracy.

ZARYS HISTORII RASY: Znany we Francji na długo przed oficjalnym pojawieniem się w 1970 roku, przybysz z Madagaskaru szybko wywalczył sobie tam istotne miejsce wśród ras psów do towarzystwa. Obecnie znany jest na całym świecie.

WRAŻENIE OGÓLNE: Mały, długowłosy pies do towarzystwa, z białą, przypominającą bawełnę szatą, okrągłymi, ciemnymi oczami, o wesołym, inteligentnym wyrazie.

ISTOTNE PROPORCJE :
• Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 2:3.
• Stosunek długości głowy do długości tułowia wynosi 2:5.
• Stosunek długości czaszki do długości kufy wynosi 9:5.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Radosny, stanowczy, bardzo towarzyski – zarówno wobec ludzi, jak i innych psów. Doskonale przystosowuje się do każdego trybu życia. Temperament Coton de Tuléar jest jedną z najważniejszych cech rasy. GŁOWA: Krótka; widziana z góry – trójkątna.

OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Widziana z przodu – nieznacznie zaokrąglona; raczej szeroka w stosunku do długości. Słabo rozwinięte łuki brwiowe. Słabo zaznaczona bruzda czołowa. Guz potyliczny i wyrostek grzebieniasty nieznacznie wyczuwalny. Dobrze rozwinięte łuki jarzmowe.
Stop: Słabo zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Stanowi przedłużenie grzbietu kufy; czarny, choć dopuszczalny jest także brązowy. Szeroko rozwarte nozdrza.
Kufa: Prosta.
Wargi: Delikatne, zwarte, tego samego koloru, co nos.
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Równe zęby. Zgryz nożycowy, cęgowy lub ciasny przodozgryz, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych.
Brak P1 nie obniża oceny; M3 nie są brane pod uwagę.
Policzki: Płaskie.
Oczy: Raczej okrągłe, ciemne, żywe, szeroko rozstawione. Obramowanie powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa.
Uszy: Wiszące, trójkątne, osadzone wysoko na czaszce, delikatne na końcach. Noszone przylegle do policzków; sięgające do rozcięcia pyska. Okryte włosem czysto białym lub z lekkim odcieniem koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów, dające wrażenie jasnoszarego koloru) lub też włosem z łatami (mieszanina białych i płowych włosów, dająca efekt żółtych łat).

SZYJA: Dobrze umięśniona, nieco łukowata. Dobrze osadzona w barkach. Stosunek szyi do tułowia wynosi 1:5. Szyja kształtna, pozbawiona podgardla.

TUŁÓW: Linia grzbietu bardzo nieznacznie wypukła. Pies powinien być dłuższy, niż wyższy.
Kłąb: tylko nieznacznie wyrażony.
Grzbiet i lędźwie: Silny grzbiet; górna linia bardzo nieznacznie łukowata. Lędźwie dobrze umięśnione.
Zad: Ukośny, krótki i umięśniony.
Klatka piersiowa: Dobrze rozwinięta, schodząca do poziomu łokci, długa. Żebra dobrze wysklepione.
Brzuch: podciągnięty, ale nieprzesadnie.